Stadsdichter Nijmegen
In 2015-2016 was Frouke Stadsdichter van Nijmegen.
Net als haar voorgangers -Marijke Hanegraaf, Dennis Gaens, Jaap Robben, Victor Vroomkoning en Merijn Hilte- heeft zij zich ingezet om de poëzie op allerlei manieren dichter bij de Nijmegenaren te brengen.
De gebundelde oogst van deze twee jaar, 22 gedichten met een korte toelichting bij elk gedicht, verscheen in oktober 2017 bij Uitgeverij Marmer onder de titel Eigen terrein.
Liefdesliedje voor Nimma
Wij waren het eindpunt genaderd, maar hadden het niet gemerkt
jouw lichaam was tegen mij aan in slaap gegleden
en ik weet nog dat ik aan Doornroosje dacht
vlak voordat ook ik vertrok.
Op de spoorbrug schrik ik wakker. Geratel en een stem.
Ik versta bestemming en of we niets vergeten willen.
De Waal buigt zich als een aanzoek langs de kade,
maar de stad houdt het antwoord voor zichzelf.
Iemand vouwt zijn krant tot hoed tot boot tot vogel
en vliegt op. Wij stappen uit. Slaapdronken nog
gapen we de maan in onze mond. Een late man
speelt piano op het perron. Weer thuis,
weer terug. Hoe waar dat ik je zo vaak verliet,
maar je nooit verlaten kon. Het geeft niet
dat ik een van velen ben. Het is genoeg
je kalme hart te voelen kloppen aan mijn rug.
Frouke Arns (uit: Eigen terrein, Uitgeverij Marmer, oktober 2017)
Tastbare sporen in de stad
Hotspot
(gedicht op een 6 meter hoge soepketel op het Honigterrein)
Groenfilosofietje
(op een kei in de Stadswaard)
Bezoekers
(op de ruit van museum De Bastei aan de Waalkade)
Razzia, november 1942
Portret
Tijdens het Poëziefeest in Bibliotheek de Mariënburg op 31 januari 2017 sloot Frouke twee enerverende jaren als stadsdichter van Nijmegen af en droeg ze het stokje over aan Amal Karam. Het portret, gemaakt door Mireille Ligterink, is opgenomen in de galerij van stadsdichters in de bibliotheek.