Maandagochtend. Vertaalster/publicist Kiki, lid van de Wolkerstuinwerkgroep, komt op de thee. Fijn om te weten dat er mensen in de buurt zijn; ze heeft een eigen huisje vlakbij en vertelt enthousiast over het project waar ze aan werkt, terwijl we op het terras in de zon alle muizenissen van de vorige nacht weglachen. Ook Florence, […]
Op woensdag wil ik naar het gratis lunchconcert in het Concertgebouw. Op een van de fietsen die bij het huisje horen ben ik er al binnen een kwartier. Er staat een enorm lange rij wachtenden voor de kassa, maar als die eenmaal geopend is, gaat het snel. Ik heb de pech naast een man plaats […]
Op Paaszondag eet ik een gekookt ei, maak een foto van het beeld in de tuin en stuur het met een paasgroet de wereld in. Ik praat wat tegen de eendenfamilie die in de sloot achter het huis met hun tot drie kuikens geslonken kinderschare voorbijdobbert, schrijf aan mijn roman en dagboek en loop naar […]
Ik leef in een soort tijdsvacuüm. Duik elke dag in mijn verhaal, schrijf aan mijn blog, lees, eet, schrijf, lees, slaap, verschijn en verdwijn in de spiegels van mijn tijdelijke spiegelpaleis. Vanaf mijn werkplek aan het raam heb ik mooi uitzicht op de tuin. Af en toe beweegt er iets aan de overkant; iemand schuift […]
Regelmatig kijk ik op vanaf mijn computerscherm en zie op het pad langs de rand van de tuin mensen staan. Sommigen lopen dan wat schutterig door en werpen een voorzichtige blik op het huisje, anderen blijven staan en wijzen. Eén groep is erg luidruchtig en blijft pontificaal staan. Als ik erheen loop, roept een lollige […]